Finans sistemini oluşturan devlet, banka, şirket ve  çalışan dörtlüsünden devlet her zaman borçlu

durumda olan kurumdur. Şirket üretim yaptıkça kar elde eder. Kar payı dağıttıkça daha da büyür, cirosunu artırır. Çalışan ise ayağını yorganına göre uzattığı sürece, geliri ne olursa olsun bir birikim yapmaya çalışır ve bunu bankaya yatırır. Bankalar ise normal şartlarda vadeli hesaplardaki birikimi kullanarak, ihtiyaç sahiplerine daha yüksek faizle kredi sağlar ve ordan burdan hizmet bedelleri alarak karlı duruma düşer.

Dün gece arkadaşlarla muhabbet ederken konu döndü dolaştı- nasıl dolaştıysa artık, halbuki gelecek seyahatlerimizden bahsediyorduk- Türk çocuklarının şımarıklığına geldi. Hem bir gün önce karnelerin dağıtılmış olması hem de aramızda bu karnelerden dağıtan öğretmenler de olduğu için muhabbet, daha doğrusu tartışma koyulaştı.

Hiç bu hayata dahil olmanızın, etrafınızdaki insanlara ve olaylara nasıl bir etkisi olduğunu merak ettiğiniz oldu mu? Etkisiz olma korkusunu yaşadınız mı? Ya da tersten düşünelim, eğer olmasaydınız, kimler etkilenir, neler değişirdi?

Google dan "Çağın vebası", "Çağın hastalığı" veya "Asrın Vebası" diye aratırsanız, karşınıza AIDS, obezite, iletişimsizlik, internet ve teknoloji bağımlılığı, depresyon, bencillik ve narsizm gibi bir çoğumuzun farkında veya farkında olmadan yakalandığı hastalıklar çıkacaktır. Bir zamanların veba, verem, kolera, çiçek hastalığı ve sıtma gibi fiziksel hastalıkların yerini ruhsal veya sosyolojik hastalıklar almış. Erken teşhis ve tıbbın gelişmesi ile hemen hemen tüm fiziksel hastalıkların tedavisi mümkün hale gelmişken, çağın yeni hastalıkları için daha çok yol alınması gerekecek. Çünkü bunlarda bir "kabullenmeme" veya "kendi kendine geçer" gibi dirençler vardır.

Beetlejuice ve Sleepy Hallow gibi filmlerde olduğu gibi, Tim Burton yine fantazi dünyayı gerçek dünyayla birleştiriyor. Bir baba-oğul hikayesi gibi görünse de bundan çok daha fazlası, bize masallar dünyasından ne kadar uzaklaştığımızı hatırlatıyor.