Vazgeçilmez misiniz?

Umarım başlık yanlış anlaşılmaz. Çünkü konumuz iş hayatı:)

İş hayatı hem çalışan hem de işveren için zordur. Aralarında herhangi bir problem olmadığı durumlarda bile,  iki taraf da doğal olarak kendi menfaatini düşünür. Biri, çalışanından maksimum düzeyde verim alabilmek üzerine planlar yaparken, diğeri yaptığı işlerle kritik bir konumda olmak ve kendisini tatmin edecek maddi bir kazanç elde etmek ister.

İş dünyası ile ilgili makalelere veya söyleşilere kulak verirsek, iyi çalışanları kaybetmenin şirketler için her zaman bir maliyet olarak görüldüğünü duyarız. Yeni bir çalışanın yetişip ayrılan kişinin yeteneğine ve hızına ulaşması aylar, hatta yıllar alabilir. Bunun yanında, özellikle bilgi çalışanları(beyaz yakalılar da diyebiliriz) bir çok değerli bilgiyi de yanında götürebilir.

Peki gerçekte durum böyle midir? Bir çalışan olarak, kritik bir konumda olduğunuzu mu - daha kaba deyimle "vazgeçilemez" olduğunuzu- düşünürsünüz, yoksa ayrılık durumunda şirketinizin "kimse vazgeçilmez değildir, herkesin yeri doldurulabilir" düşüneceğini mi tahmin edersiniz? Şirketiniz bugüne kadar ayrılmak isteyen, gerçekten tecrübeli ve yetenekli kaç çalışanının bundan vazgeçmesi için "ciddi" anlamda bir ikna çalışması yapmıştır? Vazgeçilmez olmanızı engellemek için işvereniniz "yedekleme" ve "görev sirkülasyonu/işleri devir" benzeri ne tür aksiyonlar alıyor? Aslında vazgeçilmez olmadığınızı hissetmeniz durumunda motivasyonunuz bu durumdan nasıl etkilenir?

Bu defa bu sorulara yanıt vermeye çalışmak yerine, sizi bunları düşünmekle başbaşa bırakıyorum:)

© 2017 masumrobot.com