Bu akşam itibarı ile sonunda elimdeki kitabı -Zamanın Kısa Tarihi- bitirdim. İngiliz fizikçi Stephen Hawking ' in 1988'den beri en çok satan değerli eseridir. Bilim türünde olan kitapta, evrenin yaratılışı, uzay-zaman ilişkisi, kara delikler, kütle çekim kanunu ve daha bir çok fizik kanunu matematiksel olarak oldukça ayrıntılı anlatılmış. Kısaca emek büyük.

Aranızda "phubbing" terimini duyanlarınız olmuştur. Kısaca tanımlarsak; her fırsatta akıllı telefonunuzun ekranına bakıyor ve karşınızdaki kişiyi ihmal ediyorsanız buna phubbing diyoruz. Sözcük bilimi tarafından bakacak olursak "phone" ve "snubbing", yani "telefon" ve "küçük görme" terimlerinin birleşmesinden meydana geliyor. 

Üye olduğunuz sosyal ağların sayısı arttıkça, başta güvenlik olmak üzere kontrol altında tutmak zorunda hissettiğiniz alanlar olacaktır. Arkadaş/takipçi sayısı, fotoğrafları kimlerin göreceği, arama sonuçlarında çıkıp çıkmama, ilişki durumunu gizleme, siyasi düşüncesini açığa vurup vurmama... bunlardan sadece bazıları.

1918 yılında Fizik dalında Nobel Ödülü alan Max Planck seminerler için Almanyayı dolaşmaya başlar. Nereye gitse kuantum fiziği hakkında aynı konuşmayı yapıyordu. Zamanla, her davetiyede bulunan şoförü bunu ezberlemiş. Planck ın da artık sıkıldığını düşünerek ona bir öneride bulunmuş. Onun yerine konuşmayı yapmak, profesörün de şoför şapkasını takarak seyirciler arasında oturması. Planck bu fikri eğlenceli bulmuş ve kabul etmiş.

"Dost Kara Günde Belli Olur"

Kim demiş öyle diye:)

Büyüklerimizden hep öğrendiğimiz, bugünün ise klişe statüsüne geçebilecek bir söz vardır : "İyi gün dostu bulmak kolaydır. Önemli olan kötü günde yanında birilerinin olmasıdır".

Film listelerini her zaman göreceli bir kavram olarak görmüşümdür. En iyi 10 korku filmi, top 50 romantic movies, en komik 20 film,... IMDB deki oylar sonucunda oluşan listeler dışında genelde internette önümüze kişisel listeler çıkar. Kısacası, kime göre neye göre, ne alaka, bu nasıl olmaz dediğimiz çok olur.

"Zararın Neresinden Dönülse Kardır"

Kitap berbattı. Ne isimler akılda kalıyordu, ne de akıcı bir hikaye vardı. Okurken zevk alınmadığından gerek kafa ya şirketteki işlere ya aile problemlerine ya da akşama ne pişirseme gidiyordu. Bir yandan "acaba bıraksam mı" diye düşünülürken, diğer yandan verilen para ve kitabın okunanlar listesine eklenmesinin vereceği mutluluk düşünülür.

Not: Yazı spoiler içermemektedir.

Orjinal adı "Jodaeiye Nader az Simin" olan 2011 İran yapımı film, 61. Berlin Festivalinde Altın Ayı ile en iyi erkek ve en iyi kadın oyuncu ödüllerini almış. 

Futbolda, özellikle amatör halı saha maçlarında çok rastlarız. En az bir kaç oyuncu koşmaz topun kendisine gelmesini bekler. Savunma oyuncusuyum der, 10. dakikadan sonra  ileri çıkar, bir daha savunmada gören olmaz. Benzer şekilde kürek takımlarında da arada kaynayan sporcular oluyordur. Çünkü kalabalığın arasında farkedilmediğini düşünüyordur. Ama bunu bir koşuda göremeyiz. Çünkü herkes bireysel olarak çaba gösterme durumundadır. Bu yüzden elinden gelenin en iyisini yapmak zorundadır.

Cuma akşamı iki arkadaşımla birlikte bu muhteşem yapıtı izleme fırsatı buldum. Film 3.5 saat sürmesine rağmen, hiç birimizde en ufak bir sıkılma veya yorulma görülmedi. Çoğu zaman nefesimizi tutup, olacakları dört gözle bekledik. Karakterlere kendimizi o kadar çok kaptırdık ki, ister istemez bazılarında kendimizi bulduk. Hatta eve gidene kadar tartışmalar bile oldu. Kim haklıydı, kim haksız...

Latin filmlerinden sonra en sevdiğim, en sık takip ettiğim dünya  İspanyol sinemasıdır. Özellikle Pedro Almodovar filmlerine ayrı bir ilgim olmuştur. Klasik çerçevenin dışına çıkabilen nadir yönetmenlerden biri olduğunu düşünürüm. 

Evlilik programlarını bilmeyen yoktur. Hayatta bakmam, hiç bilmiyorum diyen insanlar bile mutlaka en azından kanal değiştirirken bir 5-10 dakika göz atmıştır. Bende mesaiye kalmadan normal saatte işten döndüğümde bi 10-15 dakika göz atıyorum. Bunların içerisinde, sempatik tavırları, vaktinde verdiği cevaplar ve insanları gülümsetebilmesinden dolayı olmalı en popüleri Esra Erol un Evlen Benimle programı. Şahsen başarılı bulduğum bir sunucu. Tek hoşuma gitmeyen kısımları, evlenmeye gelenlerin acıtasyon hikayelerinin anlatıldığı kısımlar. Direk kanalı değiştiriyorum.

Bir yöneticinin ana görevi şirketinde bir kültür yaratabilmek veya var olanı koruyabilmek, vizyon çizebilmek ve başarılı işlere imza atabilmektir. Bunların sürekliliği için de asıl yapması gereken ilk iş ekibinin motivasyonunu sağlayabilmek ve onları mutlu edebilmektir. 

Geçenlerde A Nightmare on Elm Street(Elm Sokağında Kabus), yani efsane korku filmimiz Freddy nin 1984 yapımı ilk bölümünü izledim. 25 yaş üzeri olan bir çoğumuzun nostalji filmlerinden biridir. Özellikle korku türünden hoşlananlar için.

Bu nasıl mümkün olur denildiğini duyar gibi oluyorum, ama bazen olmuyor değil. "Abi iyi ki içmiyorsun", "çok iyi yapıyorsun", "keşke ben de hiç başlamasaydım" gibi sizi avutacak cümleleri sık sık duymanıza rağmen, kıskançlık veya özenme duygusunu bazen bertaraf edemezsiniz.

Klasik ama her biri birer şaheser filmleri paylaşmaya, Ben-Hur ile devam ediyorum.

1959 yapımı film, bugüne kadar en çok oscar alan filmlerden biri. Tam 11 oscar ödülü. IMDB de 8.2 puanla top 250 içerisinde şu an 182. sırada. 

http://www.imdb.com/title/tt0052618/

Daha önce yazdığım Ego hastalığından sonra zamansızlık problemi bloğumun 2. hastalığını oluşturacak görünüyor. Yanlış anlaşılma olmasın, neden zamanımız yok, iş hayatına, kapitalizme neden yenilip, ailemize ve kendimize zaman ayıramıyoruz yazısı değil bu. Tersine, zamanım yok yalanına değinmek istedim:)

Geçenlerde bir kitap okurken latte faktörü (latte factor) diye bir terimle karşılaştım. Matematiksel bir çağrışımda bulunmasından dolayı olmalı, ilgimi çekti. Başta google olmak üzere biraz etrafı karıştırma ve sizlerle paylaşma isteğim doğdu.

Nedir Latte Faktörü?

Geçende arkadaşlarımdan Sedatcan ile muhabbet ederken, konu sosyal ortamlara geldi. Ve bana klouttan bahsetti. İsmini ilk defa duymuştum ve ilgimi çekmişti. Dayanamadım ve araştırdım, hatta merak edip üye bile oldum ve öğrendiklerimi sizinle paylaşmak istedim.

1951 yapımı aslında siyah-beyaz olan ama 2000 li yıllarda renklendirilen ve HD kalitesine getirilmiş bu film, IMDB top 500 listesinde yer alıyor(En son 300 lerdeydi). Ben renklendirilmiş sürümünü izledim ve görsel olarak çok beğendim. Hayranım bu teknolojiye:)

Bu yazı "Toplantının Tanımı", "Toplantı Türleri", "Toplantı Yönetimi", "Verimli Toplantı" gibi arama motorlarında arayıp kolayca bulabileceğiniz yol gösterici konuları içermek amaçlı değil. Bu konuların kitapları, makaleleri uzmanları tarafından güzelce yazılmış zaten.

Bir başka güzel Güney Amerika filmi. Arjantin yapımı bu film, 2010 da en iyi yabancı film oscarını fazlasıyla haketmiş. Türkiyede "Gözlerindeki Sır" veya "Gözlerindeki Esrar", Amerikada ise The Secret in Their Eyes olarak yayınlanmış. Film her ne kadar başlarda sıkıcı bir kara filmmiş gibi ve alışageldiğimiz tecavüz sahnesiyle başlamış olsa da, içerisinde 2 ayrı film ve 25 yıllık bir hikayeyi barındırmasıyla akıcılığını koruyor.

 Finans sistemini oluşturan devlet, banka, şirket ve  çalışan dörtlüsünden devlet her zaman borçlu

durumda olan kurumdur. Şirket üretim yaptıkça kar elde eder. Kar payı dağıttıkça daha da büyür, cirosunu artırır. Çalışan ise ayağını yorganına göre uzattığı sürece, geliri ne olursa olsun bir birikim yapmaya çalışır ve bunu bankaya yatırır. Bankalar ise normal şartlarda vadeli hesaplardaki birikimi kullanarak, ihtiyaç sahiplerine daha yüksek faizle kredi sağlar ve ordan burdan hizmet bedelleri alarak karlı duruma düşer.

Dün gece arkadaşlarla muhabbet ederken konu döndü dolaştı- nasıl dolaştıysa artık, halbuki gelecek seyahatlerimizden bahsediyorduk- Türk çocuklarının şımarıklığına geldi. Hem bir gün önce karnelerin dağıtılmış olması hem de aramızda bu karnelerden dağıtan öğretmenler de olduğu için muhabbet, daha doğrusu tartışma koyulaştı.

Hiç bu hayata dahil olmanızın, etrafınızdaki insanlara ve olaylara nasıl bir etkisi olduğunu merak ettiğiniz oldu mu? Etkisiz olma korkusunu yaşadınız mı? Ya da tersten düşünelim, eğer olmasaydınız, kimler etkilenir, neler değişirdi?

Google dan "Çağın vebası", "Çağın hastalığı" veya "Asrın Vebası" diye aratırsanız, karşınıza AIDS, obezite, iletişimsizlik, internet ve teknoloji bağımlılığı, depresyon, bencillik ve narsizm gibi bir çoğumuzun farkında veya farkında olmadan yakalandığı hastalıklar çıkacaktır. Bir zamanların veba, verem, kolera, çiçek hastalığı ve sıtma gibi fiziksel hastalıkların yerini ruhsal veya sosyolojik hastalıklar almış. Erken teşhis ve tıbbın gelişmesi ile hemen hemen tüm fiziksel hastalıkların tedavisi mümkün hale gelmişken, çağın yeni hastalıkları için daha çok yol alınması gerekecek. Çünkü bunlarda bir "kabullenmeme" veya "kendi kendine geçer" gibi dirençler vardır.

Beetlejuice ve Sleepy Hallow gibi filmlerde olduğu gibi, Tim Burton yine fantazi dünyayı gerçek dünyayla birleştiriyor. Bir baba-oğul hikayesi gibi görünse de bundan çok daha fazlası, bize masallar dünyasından ne kadar uzaklaştığımızı hatırlatıyor.